WILLIAM DE VEROVERAAR

Tussen 1048 en 1052 probeerde Geoffroy II Martel, graaf van Anjou, de regio onder controle te krijgen. Zijn poging lokte een antwoord uit van Willem de Bastaard, hertog van Normandië (toekomstige Veroveraar), die het kasteel kwam belegeren en de facto in beslag nam van de Bellême. De regio, de Passais, werd bij Normandië gevoegd; het is het deel van het hertogdom dat de laatste Norman werd. Op religieus niveau bleef het afhankelijk tot de revolutie van het bisdom Mans.

​

HENRI I BEAUCLERC, HEER VAN DOMFRONT  

In 1087, na de dood van de Veroveraar, verdreef Robert II de Bellême het hertogelijke garnizoen en nam hij het kasteel over. Ordéric Vital, een bevooroordeelde kroniekschrijver, beschrijft hem als een tiran. Het lijkt erop dat de bevolking van Domfront in 1092 tegen hem in opstand kwam en zich overgaf aan Hendrik, de derde zoon van Willem de Veroveraar, die tijdens de opvolging van zijn vader geen landgoederen had ontvangen. Dit was de oorsprong van het fortuin van Domfront in de 12e eeuw en daarna, want kort na, in 1100, bij de dood van zijn broer Guillaume le Roux, werd Henri Beauclerc koning van Engeland en vervolgens hertog van Normandië in 1106 na zijn overwinning op zijn andere. broer Robert Courteheuse in de slag bij Tinchebray, niet ver van Domfront. Hij had dus het domein van zijn vader hersteld. Vanaf dat moment was de heer van Domfront niemand minder dan de hertog-koning. Machtig en rijk, hij verbouwde het kasteel volledig, vergrootte de omheining en bouwde, misschien rond 1120, de enorme donjon waarvan er nog steeds over is. Het was ook een periode van welvaart voor de abdij van Lonlay, die haar abdijkerk herbouwde (het transept en de interessante reeks kapitelen blijven uit deze periode), en haar priorijen: Saint-Michel de Goult, en vooral in Domfront Saint -Symphorien , gelegen binnen de muren van het kasteel, en Notre-Dame-sur-l'Eau, onder de uitloper.