In Normandië zijn crêpes altijd beroemd geweest en Ducange merkt het op "De boeren van Normandië, zegt hij, noemen pannenkoeken, meel en eieren, gebakken in een pan". Bovendien worden in Normandië de Lichtmis of Mardi-Gras-crêpes vaak gebakken genoemd. Onder de enorme open haard van het landhuis, de boerin of de huisvrouw, die haar goed losgemaakte deeg bereidde, gevormd door eieren, goede boter, soms melk, maar zonder de witte wijn, die voorkomt in de recepten van de Middeleeuwen, in de pan vooraf ingevet met boter of reuzel, giet al draaiend en beginnend met de randen, het deeg van de pan. Met een vaardige beweging van de pols over de staart van de pan, gooit ze de pannenkoek eruit als hij gaar is en draait hem snel om om aan de andere kant gebakken te worden. Iedereen probeert lachend ook de pannenkoeken om te draaien: de boer, de mannen en soms de kinderen, die haar half vangen of de te verbrande pannenkoek weer in het vuur laten vallen. En ze lachen om elke onhandigheid van… degene die niet weet hoe hij de staart van de pan moet vasthouden! In Normandië werden crêpes zo vaak gebruikt dat er verschillende soorten pannen en steelpannen waren voor het sauteren van gebakken pannenkoeken, crêpes en crêpets en crêpelets. Het was de tegel, de tieulle, een heel lage en heel platte pan, gemakkelijk te hanteren.